به نقل از «مهر»

سهم فناوری اطلاعات در رشد تولید ناخالص داخلی

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۰۷۸۹

به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس گزارش «چشم‌انداز اقتصاد دیجیتال» زیرساخت پهن‌باند به اندازه شبکه‌های آب و برق حیاتی به‌شمار می‌آیند. طبق تجزیه و تحلیل‌هایی که توسط ITU (اتحادیه بین‌المللی مخابرات) و با انجام بیش از ۲۰۰ مطالعه با موضوع تأثیر پهن‌باند انجام گرفته است، مشخص شد که افزایش ۱۰ درصدی نفوذ پهن‌باند منجر به افزایش ۰.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۲۵ تا ۱.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی می‌شود.

طبق برآوردهای OECD (سازمان همکاری و توسعه اقتصادی)، افزایش ۱۰ درصدی نفوذ پهن‌باند می‌تواند بهره‌وری نیروی کار را تا ۱.۵ درصد افزایش دهد.

همچنین نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که دو برابر شدن سرعت پهن‌باند می‌تواند به رشد تولید ناخالص داخلی منجر شود.

سهم فناوری ارتباطات در رشد تولید ناخالص داخلی

اقتصادهای بزرگ دنیا برنامه اقتصاد دیجیتال منتشر کردند

طبق گزارش اقتصاد دیجیتال که با همکاری آکادمی فناوری اطلاعات و ارتباطات چین (CIACT) و آزمایشگاه داده و حکمرانی (D4G Lab) تهیه شده طی سال‌های اخیر تمامی اقتصادهای بزرگ راهبردهای اقتصاد دیجیتال خود را همچون انجمن اروپایی گیگا بیت اتحادیه اروپا، استراتژی نسل چهارم صنعت آلمان، استراتژی توسعه اقتصاد دیجیتال چین، نیو دیل کره و استراتژی ICT (ارتباطات و فناوری اطلاعات) ژاپن هوشمند راهبردهای اقتصاد دیجیتال خود را منتشر کرده‌اند و همزمان بسیاری از کشورهای همسایه ایران نیز خود را متعهد به ارتقای رقابت‌پذیری ملی به‌واسطه‌ تحول دیجیتالی می‌دانند.

به عنوان مثال هدف چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان سعودی تبدیل این کشور به یکی از ۲۰ کشور برتر دنیا از نظر نوآوری دیجیتالی است؛ چشم‌انداز ۲۰۳۰ مصر ایجاد یک اقتصاد رقابتی، متعادل، متنوع و مبتنی بر دانش را دنبال می‌کند. امارات نیز با برنامه امارات متحده عربی دیجیتال که دربرگیرنده مجموعه‌ای از تلاش‌های دولت‌های فدرال و محلی است به‌دنبال تبدیل این کشور به یک کشور هوشمند است.

شیوع جهانی بیماری کووید -۱۹ اهمیت اقتصاد دیجیتال را بیش از پیش به اثبات رساند. به‌طوری که در راستای مقابله با رکود اقتصادی و تضمین توسعه پایدار، تعداد بیشتری از کشورها در تلاشند تا برنامه دیجیتالی‌سازی خود را سرعت بخشند. در این بین، کشور ایران به‌منظور سرآمدی در دور بعدی رقابت‌های بین‌المللی عصر دیجیتال، بایستی بیش از پیش به ارتقا صنعت ارتباطات و فناوری اطلاعات و ترویج تحول دیجیتال متعهد گردد.

ارتباطات و فناوری اطلاعات در مرکز برنامه‌ توسعه‌ ملی ایران

طبق این گزارش، در تاریخ ۱۹ مارس ۲۰۱۷ «قانون برنامه‌ی پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ۱۳۹۶-۱۴۰۰ (۲۰۱۶-۲۰۲۱)» (یا همان «برنامه‌ی ششم توسعه») به تصویب مجلس شورای اسلامی ایران رسید. سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه (۲۰۱۶-۲۰۲۱) بر سه رکن توسعه اقتصاد مقاومتی، پیشرفت علم و فناوری، و بهبود تعالی فرهنگی استوار است و هشت موضوع مختلف (از اقتصاد گرفته تا فناوری اطلاعات و ارتباطات) را در بر می‌گیرد.

برنامه ششم توسعه ارزش استراتژیک توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات را به‌رسمیت می‌شناسد. فناوری اطلاعات و ارتباطات نه تنها یکی از اولویت‌های توسعه ملی ایران و جز لاینفک پیشروی این کشور در زمینه علم و فناوری است، بلکه در تمامی ارکان‌ها و موضوعات نیز یک عامل کلیدی به‌شمار می‌آید.

در سپتامبر سال ۲۰۲۲، سیاست‌های کلی برنامه هفتم توسعه توسط مقام معظم رهبری تدوین و به اطلاع عموم رسید. یکی از بندهای مهم این برنامه به موضوعات اقتصاد دیجیتال، فضای سایبری و اهداف آن (از جمله حاکمیت دیجیتال) اختصاص یافته است. بند ۱۹ این برنامه بدین شرح است: «استقرار حاکمیت ملی و صیانت از ارزش‌های ایرانی اسلامی در فضای مجازی بواسطه‌ی تکمیل و توسعه شبکه ملی اطلاعات، ارائه‌ی محتوا و خدمات مناسب، و ارتقا قدرت سایبری هم‌سطح قدرت‌های جهانی با محوریت قرار دادن تقویت و امنیت زیرساخت‌های حیاتی کشور و کلان داده‌ها»

از سوی دیگر در دسامبر سال ۲۰۲۱، کارگروه اقتصاد دیجیتال از سوی معاون اول رئیس جمهور و با هدف توسعه اقتصاد دیجیتال و دستیابی به سهم ۱۰ درصدی اقتصاد دیجیتال در اقتصاد کشور تشکیل شد. این کارگروه دربرگیرنده وزارتخانه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات، امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، دفاع و پشتیبانی از نیروهای مسلح و شخصیت‌های مانند معاون علمی و فناوری رئیس جمهور و رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران است.

اهداف اصلی این کارگروه، توسعه زیرساخت‌های اقتصاد دیجیتال، رفع موانع و سرعت بخشیدن به شکل‌گیری اکوسیستم اقتصاد دیجیتال در کشور، حمایت از پلتفرم‌ها و کسب‌وکارهای دیجیتال، و پشتیبانی از فناوری‌های پایه در کشور، ایجاد پلتفرمی برای توسعه فناوری پایه در کشور، رفع موانع عملکرد پلتفرم‌های ایرانی در سطح بین‌المللی و توسعه مهارت‌های اقتصاد دیجیتال است.

همچنین بر طبق این گزارش، تاکنون، چند جلسه توسط این کارگروه برگزار شده است که محوریت آنها دستیابی به سهم ۱۰ درصدی اقتصاد دیجیتال بوده است. طی این جلسات، ترکیب نفرات کارگروه و حدود اختیارات تفویض شده به ایشان، اولویت‌های حیاتی کارگروه و کمیته‌های تخصصی تعیین شده و انتصاب اعضا انجام گرفت. در این بین، کمیته‌ها مسئول ارائه گزارش‌ها و اقدامات اولیه شناخته شدند.

سنجش اقتصاد دیجیتال

طبق این گزارش و بنا به تعریف ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد برای اقتصاد دیجیتال، انواع مختلف فناوری‌ها و جنبه‌های اقتصادی اقتصاد دیجیتال را به سه جز کلی جنبه‌های اصلی اقتصاد دیجیتال که دربرگیرنده‌ نوآوری‌های بنیادین (نیمه‌هادی‌ها، پردازنده‌ها)، فناوری‌های اصلی (کامپیوتر، دستگاه‌های مخابراتی) و زیرساخت‌های توانمند ساز (اینترنت و شبکه‌های مخابراتی) است، بخش‌های دیجیتال و فناوری اطلاعات که محصولات یا خدمات کلیدی ارائه شده در این بخش‌ها به فناوری‌های اصلی دیجیتال (از جمله پلتفرم‌های دیجیتال، برنامه‌های کاربردی تلفن همراه، و خدمات پرداختی) وابسته هستند و مجموعه‌ی گسترده‌تری از بخش‌های دیجیتالی‌سازی که دربرگیرنده آن دسته از بخش‌هایی است که محصولات و خدمات دیجیتال به‌طور فزاینده‌ای در آنها به‌کار گرفته می‌شوند (به‌عنوان مثال، در زمینه‌ی تجارت الکترونیک). اگرچه، روند تغییر ممکن است تدریجی باشد، اما بسیاری از بخش‌های اقتصاد (نظیر، امور مالی، رسانه، گردشگری و حمل و نقل) به همین روش دیجیتالی می‌شوند.

در حال حاضر، بسیاری از سازمان‌ها و کشورها روش‌های مختلفی را برای سنجش اقتصاد دیجیتال توسعه داده‌اند با این حال، همچنان هیچ روش پذیرفته شده‌ای در سطح جهانی وجود ندارد که با استفاده از آن بتوان اقتصاد دیجیتال تمامی کشورها را سنجید یا ارزیابی کرد. به گزارش UNCTAD(کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل )، در سال ۲۰۱۹ سهم بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات (هسته‌ی اقتصاد دیجیتال) و سهم کل اقتصاد دیجیتال در اقتصاد جهانی به ترتیب ۴.۵ و ۱۵.۵ درصد برآورد شده است. همچنین، آکادمی CAICT(آکادمی اطلاعات و فناوری ارتباطات چین) ارزش اقتصاد دیجیتال ۴۷ کشور را در سال ۲۰۲۱ سنجیده است. طبق نتایج این مطالعه، سهم این کشورها از اقتصاد دیجیتال در بازه ۸ تا ۶۸ درصد از تولید ناخالص داخلی قرار گرفته و میانگین آن تقریباً ۲۶.۵ درصد است.

چشم‌انداز توسعه‌ دیجیتال ایران

در گزارش چشم‌انداز اقتصاد دیجیتال کشور، دولت ایران فناوری اطلاعات و ارتباطات را به عنوان محرکی کلیدی برای افزایش رقابت‌پذیری اقتصادی و ارتقای شمول اجتماعی در نظر می‌گیرد.

همچنین برنامه‌ای تحت عنوان ایران هوشمند نیز توسط عیسی زارع پور، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، پیشنهاد شده است که ۸ حوزه حاکمیت دیجیتال و تعاملات بین‌المللی، دولت هوشمند و تحول دیجیتال، شبکه ملی اطلاعات و توسعه پایدار زیرساخت‌های ارتباطی، مقررات ارتباطات و فناوری اطلاعات، اقتصاد دیجیتال، امنیت و حریم خصوصی فضای تبادل اطلاعات، تسریع روند رشد صنعت فضایی، خدمات پستی را در بر می‌گیرد.

ضمن اینکه علی اصغر انصاری، معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز گفته است: برنامه هفتم توسعه که در مجلس شورای اسلامی در حال بررسی است، احکام زیادی درباره توسعه اقتصاد دیجیتال دارد که بر اساس آن به دنبال دستیابی به سهم ۱۵ درصدی برای اقتصاد دیجیتال هستیم.

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی که به بررسی احکام لایحه برنامه هفنم توسعه پرداخته آورده است: ایجاد، توسعه و استفاده از سیستم های فناوری اطلاعاتی در بیش از ۹۳ حکم در تمامی فصول لایحه تکلیف شده است. نقطه قوت این احکام تداوم مسیر سابق الکترونیکی کردن خدمات و توسعه کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش های مختلف و توجه به اصلاح فرایندها و استفاده از رایانش ابری در بخش زیرساخت است. این روند گرچه مفید و قابل بهبود است اما نقطه ضعف آن این است که در آستانه انقلاب هوش مصنوعی، جهش کوانتومی، فراگیری اینترنت اشیا، گسترش راهبردهای ملی توسعه همزاد های دیجیتالی، رقابت در گسترش نسل های جدید مخابراتی و از همه مهم تر توسعه کاربردهای فناوری زنجیره بلوکی یا دفتر کل توزیع شده، دنبال کردن مسیر سابق کافی نیست. به همین منظور برای هماهنگی و همکاری عمیق تر بین دستگاه ها در سطح برنامه و بودجه، احکامی برای شفاف سازی هزینه های فاوای دستگاه ها پیشنهاد شد. همچنین پیشنهاد شد با بهره گیری کامل از رایانش ابری به ویژه سامانه فروشگاه ابر دولت، مسیر مشارکت دولت و بخش خصوصی به صورت شفاف تری تدوین و از این طریق بین شبکه ملی اطلاعات، اقتصاد دیجیتال و دولت الکترونیکی هم راستایی ایجاد شود.

کد خبر 5881786

منبع: مهر

کلیدواژه: مقام معظم رهبری اقتصاد دیجیتالی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات سند چشم انداز حاکمیت سایبری سفر به ماه فناوری فضایی تحقیقات علمی هوش مصنوعی نوآوری شرکت دانش بنیان تولید دانش بنیان اربعین 1402 شرکت متا گوگل شورای عالی انقلاب فرهنگی دانشگاه تهران شرکت های دانش بنیان ارتباطات و فناوری اطلاعات فناوری اطلاعات و ارتباطات تولید ناخالص داخلی اقتصاد دیجیتال اقتصاد دیجیتال ی اقتصاد دیجیتال توسعه اقتصاد بین المللی چشم انداز فناوری ها ششم توسعه ۱۰ درصدی پهن باند بخش ها ۵ درصد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۰۷۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آینده ارزهای دیجیتال: چگونه بلاکچین صنایع مختلف را متحول می‌کند؟

مقدمه

فناوری بلاکچین، که اولین بار به عنوان زیربنای بیت کوین، نخستین ارز دیجیتال، مطرح شد، اکنون به عنصری تاثیرگذار فراتر از حوزه مالی تبدیل شده است. این فناوری انقلابی نه تنها دیدگاه‌ها درباره پول و پرداخت‌ها را دگرگون کرده، بلکه توانایی‌های خود را در صنایع گوناگونی نظیر بهداشت و درمان، تولید، حمل‌و‌نقل، و زنجیره تأمین نشان داده است. بلاکچین با ایجاد دفترهای کل توزیع‌شده و غیرمتمرکز، امکان ثبت و نگهداری اطلاعات بدون نیاز به نهاد مرکزی یا واسطه‌ها را فراهم آورده است.

این فناوری به شفاف‌سازی فرایندها کمک شایانی می‌کند زیرا هر تراکنش یا داده ثبت شده در بلاکچین برای همه شرکت‌کنندگان قابل مشاهده و قابل ردیابی است. این ویژگی، تقلب و دستکاری اطلاعات را به شدت دشوار می‌سازد و از این رو به کاهش فساد و تقلب در سیستم‌های مالی و اداری کمک می‌کند. علاوه بر این، بلاکچین از طریق خودکارسازی فرآیندها به واسطه قراردادهای هوشمند، که شرایط قراردادها را بر اساس کدنویسی اجرا می‌کنند، به افزایش کارایی و کاهش زمان و هزینه‌های مرتبط با معاملات کمک می‌کند.

این توانایی‌ها بلاکچین را به یک ابزار قدرتمند در تحول دیجیتالی بسیاری از صنایع تبدیل کرده‌اند و این تکنولوژی همچنان در حال پیدا کردن راه‌های جدید برای تحول و بهبود عملکردها در سراسر جهان است. این تحولات نه تنها باعث بهبود دقت و کارآمدی می‌شوند، بلکه از طریق دموکراتیزه کردن دسترسی به اطلاعات و فرآیندها، عدالت و برابری بیشتری را در دسترس قرار می‌دهند.

بخش اول: تأثیر بلاکچین بر صنعت مالی

بلاکچین به عنوان یک فناوری انقلابی، ساختار صنعت مالی را به طور گسترده‌ای دگرگون کرده است. این فناوری از یک دفتر کل توزیع‌شده استفاده می‌کند که تراکنش‌ها را به صورت غیرمتمرکز ثبت می‌کند، به این معنی که داده‌ها در چندین نقطه ذخیره می‌شوند و نه تنها در یک مکان مرکزی. این رویکرد نه تنها امنیت داده‌ها را به شدت افزایش می‌دهد، بلکه مقاومت بالایی در برابر تغییرات غیرمجاز و دستکاری‌ها ایجاد می‌کند. هر تراکنش قبل از ثبت نهایی باید توسط شبکه تأیید شود، که این فرآیند تأیید تضمین می‌کند تمامی اطلاعات دقیق و قابل اعتماد هستند.

ارز دیجیتال بیت کوین و ارز دیجیتال اتریوم، که بر پایه بلاکچین ساخته شده‌اند، نه تنها فرصت‌های جدیدی برای سرمایه‌گذاری ارائه داده‌اند بلکه تحولات قابل توجهی در نحوه انجام معاملات مالی به وجود آورده‌اند. این ارزها نیاز به واسطه‌های مالی سنتی مانند بانک‌ها را از بین برده‌اند، که این امر به کاهش قابل توجه هزینه‌های تراکنش و افزایش دسترسی به خدمات مالی کمک کرده است. به علاوه، سرعت تراکنش‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته، زیرا تراکنش‌ها می‌توانند تقریباً در زمان واقعی انجام شوند.

از سوی دیگر، تتر، که یکی از معروف‌ترین استیبل کوین‌ها است، به عنوان پلی بین ارزهای دیجیتال و ارزهای سنتی عمل می‌کند. تتر با ارزشی ثابت که معمولاً به دلار آمریکا متصل است، نوسانات قیمتی که اغلب در سایر ارزهای دیجیتال دیده می‌شود را کاهش داده و استحکام بیشتری به معاملات مالی می‌بخشد. این ویژگی آن را به ابزاری مطلوب برای معامله‌گران و سرمایه‌گذارانی تبدیل کرده که به دنبال پایداری در سرمایه‌گذاری‌های خود هستند، در حالی که همچنان از مزایای بلاکچین بهره می‌برند.

در نتیجه، بلاکچین نه تنها نحوه انجام معاملات مالی را تغییر داده است بلکه به پایه و اساسی برای نوآوری‌های آتی در این عرصه تبدیل شده است. این فناوری در حال حاضر به عنوان یکی از مهم‌ترین پیشران‌های تغییر در دیجیتالی‌سازی خدمات مالی به شمار می‌رود و انتظار می‌رود که تأثیرات آن در آینده بیش از پیش آشکار شود.

همچنین بخوانید: نوسانات نهفته: تأثیر هاوینگ بیت کوین بر قیمت‌ لایت کوین و ریپل

بخش دوم: تحولات بلاکچین در صنایع دیگر

علاوه بر صنعت مالی، بلاکچین در صنایع دیگر نیز انقلابی ایجاد کرده است:

بهداشت و درمان

 بلاکچین با ایجاد دفاتر کل توزیع‌شده، امکان ثبت و محافظت از داده‌های پزشکی را در محیطی امن فراهم می‌کند. این سیستم به‌گونه‌ای طراحی شده که تغییر یا دسترسی به اطلاعات تنها با تأیید شبکه امکان‌پذیر است، که امنیت و حریم خصوصی بیماران را تضمین می‌کند. استفاده از بلاکچین به پزشکان اجازه می‌دهد تا به سرعت و به طور مؤثر به سوابق بیماران دسترسی پیدا کنند، بهبود کیفیت مراقبت‌های درمانی و کاهش هزینه‌های مدیریت داده‌ها.

زنجیره تأمین

 بلاکچین به شرکت‌ها امکان می‌دهد که با استفاده از دفتر کل توزیع‌شده‌ای که هر مرحله از تولید تا توزیع محصولات را به صورت دیجیتالی ثبت و ردیابی می‌کند، فرآیند زنجیره تأمین خود را شفاف‌تر و قابل نظارت‌تر کنند. این تکنولوژی با ایجاد یک سیستم ردیابی غیرقابل تغییر، امکان تقلب و دستکاری در اطلاعات را به شدت کاهش می‌دهد، زیرا هر گونه تغییر در داده‌های ثبت شده نیازمند تأیید کل شبکه است.

از طرفی، این سیستم ردیابی مستمر و دقیق تمامی جنبه‌های زنجیره تأمین—از مواد اولیه تا محصول نهایی—به شرکت‌ها کمک می‌کند تا با دقت بیشتری نظارت داشته باشند و در نتیجه، کارایی عملیاتی خود را افزایش دهند. این امر به کاهش هزینه‌های تولید، مدیریت زمان بهینه‌تر و ارتقاء کیفیت محصولات کمک می‌کند. به علاوه، شفافیت ایجاد شده توسط بلاکچین اعتماد مصرف‌کنندگان را افزایش می‌دهد، زیرا آن‌ها قادر خواهند بود تاریخچه کامل محصولاتی که خریداری می‌کنند را مشاهده کنند و اطمینان حاصل کنند که محصولات به صورت اخلاقی و بدون استفاده از کار اجباری یا در شرایط نامناسب تولید شده‌اند.

املاک و مستغلات

 بلاکچین تسهیلاتی برای انجام معاملات املاک با کارمزد پایین‌تر و بدون نیاز به واسطه‌های سنتی مانند دفاتر اسناد رسمی فراهم آورده است. این امر موجب شده تا فرآیندهای مربوط به خرید و فروش املاک سریع‌تر و شفاف‌تر از پیش انجام پذیرد.

بخش سوم: چالش‌ها و موانع

علی‌رغم مزایای فراوان، استفاده از بلاکچین و ارزهای دیجیتال با چالش‌هایی نیز همراه است:

چالش‌های قانونی و تنظیمی

 وضعیت نظارتی و قانونی در زمینه بلاکچین و ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورها هنوز در حال توسعه است. به دلیل فناوری نوظهور بودن بلاکچین و سرعت تحولات در این حوزه، بسیاری از دولت‌ها تا به حال نتوانسته‌اند قوانین جامع و کاملی را برای مدیریت و نظارت بر این فناوری‌ها تدوین کنند. این خلأ قانونی می‌تواند مشکلات متعددی را به همراه داشته باشد.

بیشتر بخوانید: کاهش هزینه‌ها و افزایش سود: فواید معاملات کریپتویی بدون کارمزد

نبود چارچوب‌های قانونی مشخص و روشن، موجب ایجاد نااطمینانی‌های حقوقی می‌شود. سرمایه‌گذاران و کاربران ممکن است نتوانند حقوق و مسؤولیت‌های خود را در قبال استفاده یا سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و دیگر کاربردهای بلاکچین به درستی درک کنند، که این مسئله می‌تواند به اختلافات حقوقی و دعاوی قضایی منجر شود.

علاوه بر این، فقدان قوانین ممکن است برای فعالیت‌های مجرمانه مانند پولشویی و تأمین مالی تروریسم، محیطی مطلوب فراهم آورد، زیرا این فناوری‌ها بر پایه ناشناس ماندن و غیرمتمرکز بودن شکل گرفته‌اند. بنابراین، بسیاری از کشورها در تلاش هستند تا قوانین را به روز رسانی کنند تا هم مزایای بلاکچین و ارزهای دیجیتال حفظ شوند و هم اطمینان حاصل شود که این فناوری‌ها به صورت قانونی و امن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مسائل امنیتی

 بلاکچین به دلیل استفاده از رمزنگاری پیشرفته و دفتر کل توزیع‌شده خود به عنوان یکی از امن‌ترین فناوری‌های موجود شناخته می‌شود. با این حال، مانند هر سیستم دیگری، بلاکچین نیز کاملاً در برابر حملات سایبری نفوذ ناپذیر نیست. این آسیب‌پذیری‌ها به ویژه می‌تواند در صرافی‌های ارز دیجیتال که به عنوان نقطه تبادل ارزهای دیجیتال و سایر دارایی‌ها عمل می‌کنند، نمایان شود.

صرافی‌های ارز دیجیتال به دلیل حجم بالای تراکنش‌ها و نگهداری کلیدهای خصوصی کاربران در سیستم‌های مرکزی، هدف اصلی حملات هکرها هستند. حملات سایبری می‌توانند به شکل‌های مختلفی انجام شوند، از جمله فیشینگ، نصب بدافزار، یا حتی حملات مستقیم به زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری صرافی‌ها. این حملات می‌توانند منجر به سرقت دارایی‌های دیجیتال، دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس کاربران، و حتی از دست دادن کامل سرمایه‌ها شوند.

برای مقابله با این تهدیدات، صرافی‌ها ملزم به اجرای پروتکل‌های امنیتی پیشرفته هستند، از جمله استفاده از احراز هویت چندمرحله‌ای، رمزنگاری داده‌ها، و ایجاد سیستم‌های نظارتی که به طور مداوم فعالیت‌های مشکوک را رصد می‌کنند. همچنین، توصیه می‌شود که کاربران برای حفظ امنیت دارایی‌های خود، استفاده از کیف پول‌های سخت‌افزاری یا سایر روش‌های امن نگهداری کلیدهای خصوصی را در نظر بگیرند.

بنابراین، در حالی که بلاکچین از امنیت بالایی برخوردار است، مهم است که کاربران و صرافی‌ها(صرافی‌ ارز دیجیتال: موتور محرکه‌ای برای پیشرفت اقتصاد دیجیتال) نیز تدابیر لازم را برای محافظت از خود در برابر حملات احتمالی اتخاذ کنند تا از این تکنولوژی به نحو احسن استفاده کنند.

نتیجه‌گیری

فناوری بلاکچین پتانسیل دارد تا به یک عنصر اساسی در آینده‌ی اقتصاد جهانی تبدیل شود. با توجه به تأثیرگذاری آن بر صنایع متنوع، آینده‌ای روشن برای این تکنولوژی پیش‌بینی می‌شود، به شرطی که چالش‌های مربوط به امنیت و مقررات حل و فصل شوند. در این میان، همکاری میان صنعتیان، سیاستگذاران و متخصصان فناوری اطلاعات می‌تواند به حل این چالش‌ها کمک کرده و مسیر استفاده از این فناوری را هموار سازد.

با توجه به پیشرفت‌های جاری و نوآوری‌های مداوم در فناوری بلاکچین، توجه به این تکنولوژی نه تنها برای فعالان صنعت مالی بلکه برای هر کسی که در جستجوی درک بهتری از آینده‌ی دیجیتال است، ضروری می‌نماید. از این رو، آگاهی از تحولات این حوزه و اثرات آن بر جنبه‌های مختلف زندگی و کسب‌وکار امری حیاتی به شمار می‌رود.(درباره بلاکچین بیشتر بدانید!)